Groei – in de breedte en de diepte
Door: Aad en Mettie
Blijf op de hoogte en volg aad en mettie
18 Mei 2009 | Sierra Leone, Freetown
Lieve mensen,
Wat kan er veel gebeuren in 2 weken! Het project maakt nu echt een groeispurt door.
De Amputees hebben een volgende bijdrage ontvangen om hun kleine bedrijfjes of andere activiteiten voor levensonderhoud te verstevigen. Triest was wel, dat onze vriend Ibrahim Fofanah, de leider van de Amputees in Newton, dit niet meer heeft meegemaakt. Op 6 mei overleed hij vrij plotseling ,waarschijnlijk aan een combinatie van infecties en verstopping in zijn deels geamputeerde armen. Hoewel hij zelf Moslim was, stelde hij bij ieder bezoek van ons aan hun “dorp” voor dat we met elkaar zouden bidden. We zullen zijn vrouw en kinderen blijven steunen. En in de gemeenschap wordt een nieuwe leider gekozen.
De vakopleidingen voor de jongeren blijven goed lopen, mede omdat we prima contacten met de leiding hebben kunnen ontwikkelen en omdat onze assistenten de presentie goed in de gaten houden.
Voor het landbouwproject in Songo wordt naarstig op voldoende regen gewacht, want de grond is nu aan het eind van de droge tijd hard en ongeschikt voor het zaaien van de groundnuts (pinda’s). De eerste buitjes van de afgelopen nachten waren daarvoor nog onvoldoende. Maar de stortvloed laat vast niet lang meer op zich wachten en dan kan het zaaiwerk beginnen.
De bouw van de boot in Bureh Town vordert mooi. In de loop van deze week zal die gereed zijn en zijn ook de netten en andere benodigdheden aangeschaft. A.s. zondag vindt dan de feestelijke en traditionele tewaterlating plaats. Een mooi volgend hoogtepunt.
Ook op andere punten boeken we mooie vooruitgang. Bij de start en in het afgelopen jaar keken verscheidene mensen in de staf en het bestuur van TECT (de hogeschool) nog sceptisch tegen het project aan. Wie bij TECT zou er “wijzer van worden” en “wat zou het gaan opleveren”? Dat zijn in dit straatarme land gebruikelijke vragen. Wie contact weet te leggen met (rijke) Westerlingen, maakt meer kans op overleven dan anderen zonder die verbindingen. Daarom is de onderlinge concurrentie ook buitengewoon groot. Zelfs onder de kerken, ook die welke samen deel uitmaken van TECT. Het liefst zouden 1of 2 van hen het project voor zichzelf geclaimd hebben. Maar voor het werk van Stepping Stones is een brede maatschappelijke en godsdienstige basis nodig, zodat zowel christenen als moslims en anderen ervan kunnen profiteren. In de afgelopen weken heeft Aad daarover de nodige gesprekken gevoerd, met de Principal, met individuele stafleden en ook met enkele bestuurders. Die contacten hebben veel verhelderd, maar vooral de steeds meer zichtbare positieve resultaten van het werk hebben veel ogen geopend.
Een waar hoogtepunt was daarom het “Launching Event” van afgelopen zaterdag. In een zeer druk bezochte feestelijke en officiële bijeenkomst werd het project “Stepping Stones”van TECT en Wings of Hope nu duidelijk neergezet. Naast een paar korte formele toespraken gaven vooral de bijdragen van 1 Amputee en 5 jongeren in opleiding prachtig weer wat de betekenis van dit werk voor hen is. Om de vele woorden van dank terecht te delen, stelde Aad daarna het team voor, dat naast ons beiden 7 actieve stafleden en studenten (vrijwilligers) van TECT telt. Toen sprak een bestuurslid van TECT de officiële woorden waarmee het project plechtig werd “gelanceerd” en kon dat feit met frisdrank en bananenbroodjes feestelijk gevierd worden. ’s Avonds werd de bijeenkomst uitvoerig weergegeven op de regionale televisie.
Het dagelijkse leven werd deze weken vooral bepaald door 7 dagen ontbreken van stroom en door schaarste aan water. Dat levert flinke beperkingen op. En, al blijven malaria en tyfus gelukkig uit de buurt, 3 flinke steenpuisten in twee weken waren voor Aad ook geen pretje. Op de grens van het droge seizoen en de regentijd is het nu bijzonder drukkend, dus moet er vaker verschoond en meer gewassen worden. Op zulke momenten verlangen we wel weer naar huis en dat komt alweer aardig in zicht. Toch zal het niet meevallen straks de vele mooie contacten weer te moeten loslaten. Want ook de betekenis daarvan voor onszelf heeft zich verbreed en verdiept.
Een lieve groet en goede wensen voor jullie allemaal !
Aad en Mettie.
Wat kan er veel gebeuren in 2 weken! Het project maakt nu echt een groeispurt door.
De Amputees hebben een volgende bijdrage ontvangen om hun kleine bedrijfjes of andere activiteiten voor levensonderhoud te verstevigen. Triest was wel, dat onze vriend Ibrahim Fofanah, de leider van de Amputees in Newton, dit niet meer heeft meegemaakt. Op 6 mei overleed hij vrij plotseling ,waarschijnlijk aan een combinatie van infecties en verstopping in zijn deels geamputeerde armen. Hoewel hij zelf Moslim was, stelde hij bij ieder bezoek van ons aan hun “dorp” voor dat we met elkaar zouden bidden. We zullen zijn vrouw en kinderen blijven steunen. En in de gemeenschap wordt een nieuwe leider gekozen.
De vakopleidingen voor de jongeren blijven goed lopen, mede omdat we prima contacten met de leiding hebben kunnen ontwikkelen en omdat onze assistenten de presentie goed in de gaten houden.
Voor het landbouwproject in Songo wordt naarstig op voldoende regen gewacht, want de grond is nu aan het eind van de droge tijd hard en ongeschikt voor het zaaien van de groundnuts (pinda’s). De eerste buitjes van de afgelopen nachten waren daarvoor nog onvoldoende. Maar de stortvloed laat vast niet lang meer op zich wachten en dan kan het zaaiwerk beginnen.
De bouw van de boot in Bureh Town vordert mooi. In de loop van deze week zal die gereed zijn en zijn ook de netten en andere benodigdheden aangeschaft. A.s. zondag vindt dan de feestelijke en traditionele tewaterlating plaats. Een mooi volgend hoogtepunt.
Ook op andere punten boeken we mooie vooruitgang. Bij de start en in het afgelopen jaar keken verscheidene mensen in de staf en het bestuur van TECT (de hogeschool) nog sceptisch tegen het project aan. Wie bij TECT zou er “wijzer van worden” en “wat zou het gaan opleveren”? Dat zijn in dit straatarme land gebruikelijke vragen. Wie contact weet te leggen met (rijke) Westerlingen, maakt meer kans op overleven dan anderen zonder die verbindingen. Daarom is de onderlinge concurrentie ook buitengewoon groot. Zelfs onder de kerken, ook die welke samen deel uitmaken van TECT. Het liefst zouden 1of 2 van hen het project voor zichzelf geclaimd hebben. Maar voor het werk van Stepping Stones is een brede maatschappelijke en godsdienstige basis nodig, zodat zowel christenen als moslims en anderen ervan kunnen profiteren. In de afgelopen weken heeft Aad daarover de nodige gesprekken gevoerd, met de Principal, met individuele stafleden en ook met enkele bestuurders. Die contacten hebben veel verhelderd, maar vooral de steeds meer zichtbare positieve resultaten van het werk hebben veel ogen geopend.
Een waar hoogtepunt was daarom het “Launching Event” van afgelopen zaterdag. In een zeer druk bezochte feestelijke en officiële bijeenkomst werd het project “Stepping Stones”van TECT en Wings of Hope nu duidelijk neergezet. Naast een paar korte formele toespraken gaven vooral de bijdragen van 1 Amputee en 5 jongeren in opleiding prachtig weer wat de betekenis van dit werk voor hen is. Om de vele woorden van dank terecht te delen, stelde Aad daarna het team voor, dat naast ons beiden 7 actieve stafleden en studenten (vrijwilligers) van TECT telt. Toen sprak een bestuurslid van TECT de officiële woorden waarmee het project plechtig werd “gelanceerd” en kon dat feit met frisdrank en bananenbroodjes feestelijk gevierd worden. ’s Avonds werd de bijeenkomst uitvoerig weergegeven op de regionale televisie.
Het dagelijkse leven werd deze weken vooral bepaald door 7 dagen ontbreken van stroom en door schaarste aan water. Dat levert flinke beperkingen op. En, al blijven malaria en tyfus gelukkig uit de buurt, 3 flinke steenpuisten in twee weken waren voor Aad ook geen pretje. Op de grens van het droge seizoen en de regentijd is het nu bijzonder drukkend, dus moet er vaker verschoond en meer gewassen worden. Op zulke momenten verlangen we wel weer naar huis en dat komt alweer aardig in zicht. Toch zal het niet meevallen straks de vele mooie contacten weer te moeten loslaten. Want ook de betekenis daarvan voor onszelf heeft zich verbreed en verdiept.
Een lieve groet en goede wensen voor jullie allemaal !
Aad en Mettie.
-
19 Mei 2009 - 12:36
Harry & Ina:
Lieve mensen,
Helemaal te gek is hier 'n populaire uitdrukking en geeft goed onze reactie op jullie werk weer. Tegelijk realiseren we ons dat de omstandigheden aldaar jullie een dubbel gevoel geven: verlangen naar 't Meppelse en 't begeleiden van het project. Lieve groeten, and take care -
19 Mei 2009 - 14:24
Jaap En Bijtie:
Beste Mettie en Aad,
wat hebben jullie weer een geweldige vooruitgang geboekt met al jullie projecten. Dit zal wel veel energie en voldoening geven om door te gaan, want het is niet altijd even gemakkelijk hebben wij begrepen. En Mettie bedankt voor die prachtige verhalen - zo heb je ons op een leuke manier mee laten leven in jullie dagelijkse bestaan en in jullie (soms gevaarlijke reizen). Gelukkig is alles goed afgelopen.We wensen jullie nog een goede tijd daar en straks een behouden thuiskomst.
Hartelijke groeten van Jaap en Bijtie. -
19 Mei 2009 - 17:48
Hein En Joukje:
Beste Aad en Mettie,
Wat een spannend verhaal over dat reizen, ik kan me voorstellen dat je daar niet wilt stranden.Stel dat je er op deze manier een nacht moet doorbrengen, ik begrijp dat het echt angstig was. Gelukkig is het goed afgelopen!
Fijn om te lezen dat alle projecten goed lopen, daar doe je het tenslotte voor.
Liefs van Joukje -
19 Mei 2009 - 20:08
Tjimmie:
Wat ontzettend mooi en bijzonder wat jullie daar allemaal tot stand weten te brengen samen met hen die de hoop die jullie brengen overnemen en verder dragen. Het is hier bijna niet voor te stellen wat dat betekent; nieuwe kansen in het vaak zo kansloze bestaan daar. En jullie trotseren de kleffe temperaturen zonder water.......pffff
wat een moed. Daarom deze keer een verkoelende bries en evengoed een warme groet vanuit Meppel -
20 Mei 2009 - 08:10
Janny Geertsma:
Wat een goed werk wordt daar verricht. De omstandigheden zijn wellis waar niet altijd toppie,maar jullie slaan je er goed doorheen. Het geeft je natuurlijk ook extra kracht en energie, wanneer je ziet dat dingen slagen. Je weet waarvoor je het doet. Ik wens jullie nog een goede tijd, gezondheid en een goede thuiskomst.
Liefs,
Janny -
20 Mei 2009 - 12:52
Herman En Martine:
Lief tweetal,
We zijn apetrots op jullie!
Laatste loodjes, hou vol hè!
Big Hug. (dat helpt vast :-) -
27 Mei 2009 - 13:06
Jan Van Weenen:
nog een paar nachtjes slapen. . . en dan . . . zijn jullie weer terug . . we zien er naar uit . . naar jullie verhalen en foto's;
goede terugreis toegewenst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
